Jesienny wiersz.

***

Parkowe alejki kryją w sobie nostalgię,

otulają się nią niczym woalem z mgły.

Ciepłymi barwami kuszą liście,

opadłe z drzew.

Lubię wracać myślami do tamtych jesieni,

gdy słowa były zbędne, gdy liczyły się gesty.

Tango wiatr tańczył z mymi włosami,

gdy nie dbaliśmy o upływający czas.

Dziś tamtych jesieni już nie ma,

zostały uschnięte w wazonie kwiaty,

list, który w kominku tańczył

z płomieniami, i jeden wiersz,

ten ostatni...

© Marianna/Poezja M.