Poezja Marianny.

Jak puzzle.

los tak poplątał wszystkie ścieżki
którymi do ciebie chciałam iść

że i ja się pogubiłam
szukając szczęścia po omacku

może nie trzeba było tak bardzo chcieć
tylko poddać się przeznaczeniu

iść prostą drogą
spokojem wypełniać dni

i układać wspomnienia w pudełku jak puzzle
z nadzieją że będą do siebie pasować

© Marianna, lipiec 2017.



Komentarze