Wiersz.

*** [aniołem mi byłeś]

Aniołem

mi byłeś który stracił skrzydła

za karę

za bardzo kochałeś

za bardzo pragnąłeś

za bardzo ufałeś

wszystko za bardzo

ja anielica

o bladym licu

ze zbożem pszenicznym we włosach

ust koralem rubinowym

zwabiłam ciebie w sidła niewoli

słodkiej i grzesznej

strącając nas do piekła

niebem ci byłam

błękitu tchnieniem

radością życia

ułudą

złudzeniem

o dwa anioły mniej jest już w niebie

tyś strącony w piekieł czeluście haniebnie

ja upadła o bladym licu spoczywam w jeziorze

może

wieki upłyną

nim znów porwie nas w obłoki taniec dusz

© Marianna, 03.11.15 r.