Poetycko na blogu.

*** [tamte dni jak mgła]

tamte dni jak mgła odpłynęły w niebyt

za zasłoną, za welonem wspomnień ukryte głęboko

drzemią pragnienia uśpione rutyną życia

obraz minionych dni zatarty, wyblakły

ciepło dotyku szorstkiej dłoni na policzku

zapomniane

tak wiele tęsknoty zrosiło skronie

serce drżące z żalu,

z zimna,

pomarszczone

tamte lata minęły tak prędko

nim się spostrzegł człowiek

samotność odcisnęła swe piętno

przykleiła się do skóry lepka, klejąca

nie odejdzie choćbyś błagał bez końca

za błędy przyjąć przyszło słoną zapłatę

śmierć wybawi od cierpienia

przeraźliwy lęk przed nią

będzie katem

© Marianna, 03.11.15 r.