Poezja M.

 **

kiedy przyjdzie mi się z życiem rozstać

gdy nadejdzie już ta chwila

nie pozwól mi samotnie przez nią przejść

często myślę jak to będzie

czy twoje dłonie wesprą mnie wtedy

i zetrą z mojej twarzy ślady łez

nie chcę odchodzić kochany

lecz tak już w tym życiu jest nieubłaganym

że jest czas powitań i pożegnań czas

czytam z głębin twoich oczu jak z otwartej księgi

widzę rozpacz i niepewność przyszłych dni

lecz chciałabym żebyś mi obiecał

że nawet gdy ja zgasnę miłość moją zachowasz

w wierszach pełnych tęsknoty w wersach i strofach

które po mnie pozostaną

a ty nie pozwól bym zgasła

niech nadziei jasny płomyk drga

odbierz mnie śmierci – to nie jest jej czas...

© Marianna/Poezja M.

/inspiracja wierszem H. Poświatowskiej „Kiedy umrę kochanie”/

zdj.internet