Nostalgicznie.

**

Jak pająk

ukryte w kącie pokoju

drzemią marzenia

pochowałam je dawno temu

bałam się je obudzić

w obawie że się nie spełnią

dzisiaj wyrywam z uśpienia

poję nadzieją jak zwiędłe kwiaty

poi się wodą

niech odżyją

a wtedy niebo rozbłyśnie

milionem gwiazd

i ziemia się zatrzęsie

nim zgaśnie noc

pojmę czy warto dla nich żyć

© Marianna/Poezja M.

zdj.internet