Wiersz.

*** [jesienno-zimową porą]

Jesienno-zimową porą  sny zasypiają

śniąc o magicznych krainach

krążą jak zjawy przejrzyste w myślach

rozpływają się w marzeń sennych wizjach

ostatnie liście opadły z drzew

echem rozchodzi się wiatru śpiew

na plaży

pustej o tej porze roku

samotne serce kołysze się

w takt szumu fal

wzrok wpatrzony w dal

pełen tęsknoty

już jesień zabarwiła rudością źdźbła traw

cisza aż dzwoni w uszach

spokój przysiadł na ławeczce

czeka

na letni sen

© Marianna, 2015.