Nostalgii krople.

Krople nostalgii
osiadły na czerni rzęs
wsiąkając w karmazynowy kołnierzyk
wzrok masz tęskny nasączony rumem
myślami grafitowymi malujesz obraz swej klęski
próbując ostatkiem sił odbić się od dna
szklanej depresji
zbyt łatwo oszukać serce by kochać przestało
na cmentarzu wspomnień pochowałeś
jedyną miłość
jutro odejdziesz stąpając po cienkiej linie
beznadziei.

© by Marianna, 2016.