Marianna o książkach i nie tylko

Diabli nadali, Olga Rudnicka, literatura polska/kryminał, wyd. Prószyński i Sk-a 2015, str. 448. "Są ludzie i ludziska, a ludzi na tym świecie, niestety, coraz mniej." Dagmar Różyk zostaje znaleziony martwy w swoim gabinecie w okolicznościach budzących u jednych śmiech, u drugich wstręt, a jeszcze u innych - godną pożałowania radość. Za życia był obiektem pożądania kobiet, nienawiści mężczyzn, oczkiem w głowie prezesa. Motywów zabójstwa jest bez liku, tak samo jak podejrzanych. Monika, jego sekretarka, jako jedyna zna tajemnice szefa i jest zdecydowana za wszelką cenę sama odkryć prawdę. Pomaga jej młody policjant Mateusz Jankowski, który po szkole oficerskiej wylądował na stanowisku stażysty w wydziale kryminalnym prowadzącym śledztwo w tejże sprawie. Jego zwierzchnicy, starzy wyjadacze, niechętnym okiem patrzą na młodego, ambitnego nowicjusza, robią sobie z niego żarty i dają na każdym kroku do zrozumienia, że szkoła szkołą, a życie życiem i wiele mu jeszcze braku...

Pani Einstein, Marie Benedict, powieść historyczna, wyd. Znak Horyzont 2017, str. 320. "Zazdr ość jest silnym i nieprzewidywalnym uczuciem, nawet jeśli szczerze ufasz ukochanej osobie." Jesień 1896 roku. Mileva ma dwadzieścia jeden lat i jako jedna z pierwszych kobiet rozpoczyna studia fizyczne na uniwersytecie w Zurychu. Uważa, że jej kalectwo przekreśla szanse na miłość. Postanawia w pełni poświęcić się nauce. Jest nieprzeciętnie inteligenta, ambitna i zamierza wiele osiągnąć.  Studiujący z nią Albert zakochuje się w jej niezwykłym umyśle i niedoskonałym ciele. W ich małżeństwie jest miejsce nie tylko na miłość, ale też na wspólną pasję. Kilkanaście lat później świat zachwyca się odkryciami Einsteina. Nikt nie pyta jak ich dokonał, nikt nie wspomina o Milevie.  Wciągająca i poruszająca historia żony Einsteina, genialnej fizyczki, której wkład w naukę został zapomniany. Kim była i dlaczego nic o niej nie wiemy? Książka bardzo mi się podobała, przeczytała...

Poezja Słowa natchnieniem pisane Okupione łzami Spływające po twarzy strumieniem Kiedy ludzie się smucą One niosą nadzieję Autor: Marianna /z szuflady/ zdj. internet

Ciotka Poldi i sycylijskie lwy, Mario Giordano, literatura piękna, wyd. Initium 2017, str. 400. Bawarski wulkan w cieniu Etny.  Widok na morze. Słońce. Spokój. Kiedy Poldi, tuż po swoich sześćdziesiątych urodzinach, przeprowadza się z Monachium na Sycylię, nie pragnie niczego więcej. Ale w swoich planach nie uwzględniła rodziny zmarłego eksmęża. Sycylijczycy z krwi i kości naturalnie chcą nauczyć Poldi zasad dolce vita. Koniec ze spokojem. A jakby tego było mało, pewnego dnia znika bez śladu Valentino, który pomagał Poldi w domu i ogrodzie. Czyżby dostał się w szpony mafii? Na drodze prywatnych poszukiwań Poldi spotyka atrakcyjnego commissario Montanę. Ten nie chce, by kobieta wtykała nos w śledztwo, ale kiedy bawarski wulkan wybuchnie, nic nie jest w stanie go zatrzymać… Ciotka Poldi i sycylijskie lwy to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Ja ją tak widzę, bowiem śledztwo w sprawie morderstwa zajmowało mniejszą część niż opisy Sycylii, zwyczajów jej mieszkańców i...

Zaplątana miłość, Karolina Wilczyńska, literatura piękna/powieść obyczajowa, Cykl: Stacja Jagodno, tom 1, wyd. Czwarta Strona 2015, str. 344. "Każdy popełnia błędy. A największe popełniamy z miłości." Tamara – 36-letnia rozwódka i specjalistka od PR-u dostaje polecenie zorganizowania kampanii wyborczej kandydatowi na wójta gminy Jagodno. Podczas spotkania przedwyborczego jeden z oponentów zarzuca Tamarze, że promuje politykę prospołeczną, a sama zaniedbuje swoją rodzinę. Faktycznie jej nastoletnia córka Marysia ma problemy – chłopak namawia ją do zażycia narkotyków i domaga się „dowodu miłości”.  Czy nowy partner Tamary przejdzie tę próbę rodzicielską? Czy Tamara uratuje córkę? Kim jest tajemnicza babcia Róża?  Dobra, mądra powieść, poruszająca, ale i dająca nadzieję. Przeczytałam ją w kilka godzin. Jak silna jest matczyna miłość? Do czego prowadzą brak zaufania, brak rozmowy, niezrozumienie? Jaką moc mają konfitury z fiołków? Czy potrafią leczyć smutki? O tym dowi...

Maria Skłodowska-Curie. Geniusz i siła miłości, Magdalena Niedźwiedzka, biografia/autobiografia, wyd. Prószyński i Sk-a 2017, str. 480. "Geniusz nie ma płci" Magdalena Niedźwiedzka ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Odbyła staże na uniwersytetach w Manchesterze i Londynie. Od dwudziestu lat pracuje w uczelni technicznej, równolegle pisząc powieści, najczęściej historyczne i biograficzne. W wolnych chwilach maluje obrazy olejne i bezskutecznie oswaja stare pianino. W życiu kieruje się dewizą „jakie myśli, taki los”.  Maria Skłodowska-Curie jakiej nie znacie. Magdalena Niedźwiedzka tchnęła życie w koturnowy zwykle obraz nieprzeciętnej Polki, której zdarzało się iść za głosem serca wbrew konwenansom.  Autorka, znana z dbałości o obyczajowe i historyczne smaczki, i tym razem nie zawiedzie czytelnika, ukazała bowiem skomplikowaną osobowość dwukrotnej laureatki Nagrody Nobla na tle barwnego Paryża w czasach belle époque i Warszawy pod zaborami. ...

Reguła nr 1, Marta Guzowska, sensacja/kryminał, Cykl: Simona Brenner, tom 2, wyd. Marginesy 2017, str. 372. "Nie musisz się spieszyć. Jest dopiero szósta rano. Na pewno uda ci się skończyć tę myśl przed zachodem słońca." Simona Brenner jest archeolożką i złodziejką. W dzień bada starożytną biżuterię, a nocą ją kradnie. W obu tych dziedzinach jest bezkonkurencyjna. Jest też niecierpliwa, ma ostry język i brak jej szczęścia do mężczyzn.  Ktoś wciągnął Simonę w makabryczną grę. Kazał jej odszukać i ukraść złote runo, najcenniejszą na świecie złotą sztabę, która… nie istnieje.  Ale kiedy dookoła niej giną ludzie, Simona zaczyna podejrzewać, że mit o złotym runie jest prawdą. W tej sytuacji najgorsze, co może się wydarzyć, to pozbawiony skrupułów przeciwnik, wyrachowany, piekielnie inteligentny i doskonale ukryty. Ktoś, w kim obsesja zamienia się w żądzę krwi.  W poszukiwaniu skarbu Simona jedzie na kazachskie stepy, do centralnej Anatolii i do Aten. Musi stawić czoło...

** W bezkresie samotności Oplatającej dłonie niczym bluszcz Usycham niczym kwiat pozbawiony wody Jest mnie coraz mniej… Drobiny roztrzaskanej duszy Nakłuwają niebo nade mną U moich stóp trzęsie się ziemia Nie ma sensu w bezsensie istnienia… Kiedy noc splata się z dniem Na szachownicy zwanej życiem Stawiam pierwszy krok W przepaść.. © Marianna/Poezja M. zdj.internet

Nowy Rok.  A wraz z nim nowe nadzieje, nowe plany... * * *