Jesienne strofy.

**

Jeśli wierzyć słowom

to tylko czułością mogę osuszyć

każdą łzę

smutki osiadły na dachach kamienic

po czym wzbiły się w niebo

i jak czarne ptaki uciekły

w głąb mnie

nie wiem jak długo stoję wśród deszczu

nie liczę ile to już łez upadło na chodnik

to i tak bez sensu – jeszcze wiele mam ich w sobie

gdzieś poza mną jest dzień który nigdy się nie kończy

zatacza koło czerwienią podbiegłe słońce

i krwawi kolcami moja dłoń

z bezsilności upadając podpieram się

ostatnią kroplą nadziei

może zdarzy się cud

nigdy nie myślałam że noc może być taka ciemna

i że chłód potrafi tak mocno wedrzeć się do mięśnia

pompującego krew…

© Marianna/Poezja M.

zdj.pixabay